tunel do celi Dantesa. Kiedy Edmund opowiada mu swoją historię, Faria szybko zgaduje, ze Dunglars i Fernand odpowiadają za jego uwięzienie. Faria wie o powiązaniach Villeforta z Noirtierem. Zszokowany odkryciem, Dantes zaczyna myśleć o zemście. W ciągu następnych dwóch lat, ksiądz uczy Dantesa wielu rzeczy, Edmund szybko pojmuje matematykę, filozofię, historię i kilka języków. Planują nową ucieczkę. Kilka dni przed realizacją planu, Faria ma wylew. Jego prawe ramię i noga zostają sparaliżowane. Dantes oznajmia, ze sam nie ucieknie i że zostanie z Farią aż do jego śmierci.
Rozdział 18
Następnego dnia, Faria zaczyna opowiadać o ukrytym skarbie, i Dantes boi się, że ksiądz jednak rzeczywiście bredzi, jak mówili strażnicy. Jednak Faria zapewnia go, ze skarb naprawdę istnieje, należał kiedyś do rodziny Spada, najbogatszej we Włoszech. W Xv wieku, Cezar Spada ukrył skarb na wyspie Monte Christo, chroniąc go przed wrogim papieżem. Przez przypadek nie powiedział nikomu, gdzie dokładnie ukrył skarb. Podczas pracy jako sekretarz ostatniego żyjącego członka rodu Spadów, Faria natrafił na tajemniczą wiadomość, napisaną niewidzialnym atramentem. Spada zostawił Farii wszystko, co miał, wiec teraz skarb należy do niego. Faria mówi, ze skarb należy też do Dantesa, który stał się jego duchowym synem. Faria pokazuje Dantesowi mapę z miejscem ukrycia skarbu.
Rozdział 19:
Kilka dni później Faria ma kolejny atak i umiera.
Rozdział 20
Dantes siedząc przy ciele przyjaciela, wpada na doskonały plan ucieczki. Otwiera całun księdza, przenosi jego ciało do swojej celi, a sam wchodzi do zwoju. Tej nocy strażnicy przychodzą, aby pogrzebać ciało i zabierają całun. Dantes, wierząc, że zostanie pochowany na pobliskim cmentarzu, planuje odkopać się z użyciem noża. Jednak szybko rozumie, że się mylił.
